Oudheidkundige Vereniging Arent thoe Boecop en Museum Elburg organiseren samen op zaterdag 9 april het palmpasenstok maken en de optocht erna door de stad.

• Wat neem je mee? Je goeie wil om iets moois te maken :-)
• Waar is het? Museum/VVV Elburg, melden bij de zij ingang aan de Zuiderwalstraat (trouwingang)
• Kosten? 3,50 euro per stok incl. brood, stok en versieringen
• Aansluitend om 14.30 uur start de optocht door de stad

Doe je ook mee? Geef je dan op via info@museumelburg.nl want VOL=VOL. Maximaal 30 aanmeldingen mogelijk.

Wat is Pasen eigenlijk?

Pasen is voor christenen het belangrijkste feest van het jaar. Elk jaar wordt het op een andere dag gevierd: op de eerste zondag ná de eerste volle maan in de lente. Pasen is het feest van een nieuw begin. Christenen herdenken met Pasen dat Jezus na zijn dood uit zijn graf is opgestaan. De dood is voor de christenen niet het einde, maar een overgang naar een

eeuwig leven.

Palmpasen

Op palmzondag, de zondag voor Pasen, wordt de

intocht van Jezus in Jeruzalem gevierd. Hij reed op een ezel de stad in en de mensen wuifden hem juichend toe met palmtakken. In de katholieke kerk krijgen mensen daarom op deze dag een palmtakje mee. In Nederland zijn dat meestal buxustakjes. Deze worden bijna een heel jaar bewaard voor bescherming en geluk. Op palmzondag lopen kinderen in een optocht met palmpaasstokken die ze versierd hebben met groene takjes, paaseieren en een broodhaantje.

Paashaas, paasei en paasboom?

De lente is een vrolijke tijd. Er groeit nieuw leven en op het land komt alles tot bloei. Versierde eieren, hardgekookt of van chocola, horen speciaal bij Pasen. Ze staan voor nieuw leven en vruchtbaarheid. Beschilder jij ook eieren? Soms zijn ze verstopt

en soms brengt de paashaas ze langs, die uit zijn winterslaap komt. Sommige mensen sturen elkaar kaarten met Pasen, net als met Kerstmis. In de huiskamer kan een paasboom staan.

Wist je dat...

De kinderen vroeger geloofden dat de kerkklokken op Witte Donderdag naar Rome (waar de paus woont) vlogen? Op paaszaterdag

kwamen de klokken dan weer terug en strooiden ze de paaseieren uit.

Het Sint Agnietenklooster waarin Museum Elburg gevestigd is werd gewijd aan de heilige Agnes, patroonheilige van de in clausuur levende zusters. Agnus is Latijn voor 'lam' en agnos is Grieks voor 'rein'. Zij is de beschermheilige van de verloofde paren, van de kuisheid, van de jonge meisjes en maagden en van de slachtoffers van verkrachting.

Agnes, een Romeinse maagd en martelares is een van de meest geliefde heiligen van de westerse kerk. Zij was de dochter van rijke en voorname ouders. Agnes is de Heer gevolgd tot in de dood, zowel ter verdediging van haar onschuld als door haar trouw aan Jezus, de Christus. Zij werd waarschijnlijk ter dood gebracht tijdens de vervolgingen onder keizer Decius, omstreeks het jaar 250. Volgens sommigen stierf zij de marteldood rond het jaar 290. Agnes was pas dertien jaar oud toen zij stierf. Dat betekent dat zij geboren is rond het jaar 237 of rond het jaar 277. Haar feestdag valt op 21 januari. Dit is echter niet haar geboortedag, maar haar sterfdag. Het is gebruikelijk om van heiligen hun sterfdag te vieren. Christenen geloven dat op die dag men opnieuw geboren wordt in het hemels paradijs.

Levensverhaal Sint Agnes

Op een dag werd Agnes, die op weg was van school naar huis, opgemerkt door Procopus, de zoon van een praetor. De jongen werd op slag verliefd en beloofde het mooie meisje geld, goed en edelstenen, als zij de zijne wilde worden (in die tijd was men met dertien jaar "huwelijksrijp"). Agnes was echter zeer ontstemd over dit aanzoek en riep: "Scheer je weg! Ik heb mij een andere Bruidegom gekozen." Vervolgens begon ze Diens kwaliteiten te prijzen: de adeldom van Zijn geslacht, Zijn schoonheid, Zijn rijkdom, macht en hoge opvattingen van de liefde: Zijn liefde is kuis, Zijn aanraking heilig, de eenwording met Hem is louter maagdelijkheid!" Zo voer zij voort in extatische zinnen, die voor die van het Hooglied nauwelijks onderdoen. Natuurlijk troffen die Procopus zeer onaangenaam. Hij sleepte zich naar huis, wierp zich op zijn bed en weigerde verdere omgang. Een ontboden arts stelde de enige juiste diagnose: minnepijn.

De bezorgde vader begreep wat hem te doen stond; hij ging naar Agnes om het één en ander te regelen, maar al snel werd hem duidelijk dat haar uitverkorene geen ander was dan Jezus, de Christus. Woedend stelde de praetor haar toen voor de keus: zij zou offeren aan de godin Vesta of naar een bordeel gevoerd worden. Agnes koos onversaagd voor de laatste mogelijkheid: "Ik kan door lijfelijke zonden niet verontreinigd worden, mij behoedt een Engel des Heren."

Toen gaf een rechter bevel haar ter plaatse te ontkleden en naakt door de straten van Rome te voeren, naar een huis van lichte zeden. Zodra zij was ontkleed liet God haar haren groeien, zo snel en dicht, dat haar naaktheid er beter door werd bedekt dan door welk gewaad ook. Eenmaal in het huis van lichte zeden aangekomen, verscheen daar bovendien een engel, die haar hulde in een fel schijnsel dat het slechte huis vervulde van een bovenaardse glans.

Het duurde niet lang of haar afgewezen minnaar vertoonde zich met een rumoerig gezelschap voor het zondig lokaal met voor de hand liggende bedoelingen. Maar toen hij zich op Agnes wilde storten, viel hij ter plekke dood neer. Daarop arriveerde de vader en smeekte Agnes zijn zoon weer tot leven te wekken. Zij bad tot God, en ja, de jongen stond op, bekeerde zich ter plekke en  vertrok om overal de blijde boodschap te verkondigen.

Agnes beproeving was hiermee nog niet ten einde. De Romeinse priesters waren des duivels toen zij van het geval vernamen, en daar de praetor zich op de vlakte hield namen zij hun toevlucht tot een beproefd middel: het ophitsen van het gepeupel. "Doodt die heks!", krijsten zij rond en weldra knetterde de brandstapel. Toen men Agnes in de vlammen wierp weken de vlammen echter uiteen en in plaats van Agnes te verbranden zaaiden zij paniek onder haar beulen. Tenslotte doorstak men haar keel en zo keerde Agnes tot haar Bruidegom. Na haar Hemelvaart openbaarde Agnes zich door tal van wonderen aan de gelovigen. Prinses Constantia, dochter van Keizer Constantijn werd door haar voorspraak genezen van melaatsheid, waarop zij ter ere van Agnes een basiliek liet bouwen boven de catacombe waar de heilige resten waren bijgezet.